K. Lyra TSV: over vallen en opstaan

De poort naar de Kempen herbergt enkele mooie geschiedenissen.

Zo ook die van twee bekende sportclubs. Menig voetballiefhebber weet welke ploeg haar thuiswedstrijden op het Lisp afwerkt. Lierse SK kan dan ook teren op een mooi palmares, als één van de zes ploegen die ooit de Belgische eer verdedigde op het Europese kampioenenbal. Spelers zoals Bernard Voorhoof, Jan Ceulemans, en Erwin Vandenbergh droegen ooit het geel-zwarte tenue. In totaal behaalde men vier landstitels, twee Belgische bekers, en twee Supercups. Voor de laatste triomf moeten we wel alweer naar 1999.

Een kleine twintig jaar verder hebben de Lierenaars een omkoopschandaal achter de rug, een bijna-opdoeking, promoties en degradaties, en een aardig aantal hoofdtrainers. Vandaag spelen de Pallieters in Eerste Klasse B, en heeft de voorzitter Egyptisch zand in zijn schoenen. Maged Samy ruilde tien jaar geleden de Nijl in voor de Nete en zet sindsdien de lijnen uit binnen de traditieclub.

De leuze 'Liereke Pleziereke' weerklinkt echter al een tijdje niet meer. Waar Lierse SK vroeger naar boven mocht kijken en niet zelden aanspraak maakte op een Europees ticket, geldt vandaag eerder het omgekeerde. Na de omvorming van het Belgische nationale voetbal, was het vorig seizoen vooral angstig naar beneden kijken om dit jaar aanspraak te maken op profvoetbal. Ternauwernood ontsnapt aan amateurvoetbal, koestert de club vandaag weer voorzichtige ambities.

Terecht, aangezien men dit jaar het hoogste aantal punten behaalde in Eerste Klasse B. Door een folietje dat men alleen in het Belgische voetbal kan bedenken, levert hen dat evenwel geen promotie naar de hoogste afdeling op. De kansen om Europees te spelen volgend seizoen houdt Lierse echter wel gaaf, aangezien ze voorlopig aardig meedingen in Play-Off 2. Een kampioen die niet promoveert, maar volgend seizoen als tweedeklasser wel Europees kan spelen. Lees de zin nog maar eens na, maar ze klopt daadwerkelijk.

Gedwarsboomd door het lachwekkende systeem, verbijten de supporters hun verdriet en onbegrip. Tegen enkele gedesinteresseerde eersteklassers vijzelen sommige Pallieters hun marktwaarde wel stevig op. De verdiende promotie zou in principe dus eerder uitstel dan afstel moeten zijn.

De inleiding sprak echter over twee bekende sportclubs. De hierboven aangehaalde geel-zwarte Pallieters overschaduwen sinds jaar en dag de rivaliserende rood-witte Lyravijgen. Koninklijke Lyra TSV, gehuld in een sluier van anonimiteit, speelt echter ook haar rol in de Lierse voetbalgeschiedenis. Een portret.

K. Lyra TSV

Voluit luidt de naam "Koninklijke Lyra Turn- en Sportvereniging", verwijzend naar de omnisportvereniging die men vroeger was. Het ontstaan van de voetbalclub ademt pure folklore uit. Op een begenadigde dag in 1909 komen enkele studenten samen in Café de Valk, waar ze op de fundamenten van Zang- en Toneelmaatschappij 'Nut en Vermaak' hun eigen vereniging oprichten. De oorspronkelijke combinatie van gymnastiek, voetbal, en toneel was een stevige honderd jaar voor op zijn tijd, aangezien de typevoetballer anno 2017 ook vaak opmerkelijke toneelkwaliteiten bezit.

Hoe dan ook huurt de voetbalclub enkele terreinen van een plaatselijke baron, en gaat in 1910 van start in de 3e Gewestelijke Afdeling in Antwerpen. Een succesverhaal wordt het meteen, aangezien men na twee seizoenen reeds even veel promoties achter de rug heeft. Wat volgen, zijn twintig rustige jaren in Tweede Klasse. Dat supporters de club steeds op handen hebben gedragen bewijzen ze voor het eerst in 1926. Door verscheidene fondsen te verzamelen weten ze Jack Mew te strikken als hoofdtrainer, ooit 14 seizoenen spelend bij het grote Manchester United. In 1932 volgt er een promotie naar de Belgische Ere-afdeling, de vroegere Eerste Klasse. Daar bekampt men ook stadsrivaal K. Liersche SK, kersvers landskampioen.

K. Lyra TSV

K. Lyra TSV

K. Lyra TSV

K. Lyra TSV

Zes seizoenen draait Lyra aardig mee op het hoogste niveau. In 1935 haalt men zelfs de finale van de Beker van België, waar elf Lierenaars het onderspit delven tegen Daring Club de Bruxelles. Na een degradatie in 1938, zorgen enkele woelige jaren in België (Wereldoorlog II) voor enkele ups en downs. De 'aller-retour' naar Eerste Klasse in het seizoen 1953-54 zal het laatste seizoen van de club op het hoogste niveau blijken. In totaal prijkt Lyra 48 jaar lang op de klassementen van de hoogste twee afdelingen. Tegenvallende toeschouwersaantallen en financiële tekorten doen de club terugvallen naar Derde Klasse.

In '72 klopt grote buur Lierse SK op de deur. Na enkele teleurstellende seizoenen, ziet Lyra geen andere optie dan in te gaan op het aanbod - stamnummer 52 verdwijnt zo definitief van de tabellen.

Heroprichting

De fusie houdt in dat Lyra zowel spelers, materiaal, als trofeeën inlevert aan rivaal Lierse SK. Een garde trouwe fans kan zich hier echter niet in vinden. Ze kunnen het niet met lede ogen blijven aanzien dat Lierse SK hun eigen club leegplundert en zo meteen aanspraak maakt op de hele zuurverdiende geschiedenis van Lyra.

De omnisportvereniging beslist in samenwerking met enkele geëngageerde fans een nieuwe club op te starten. Zo ontstaat in op 16 juni 1972, amper twee maanden na de fusie, het nieuwe K. Lyra TSV. Men ronselt enkele vrije spelers om een voltallig team op de been te krijgen voor het nakende seizoen. In de nazomer van het tumultueuze jaar '72 gaat K. Lyra TSV van start in Vierde Provenciale. Vele Lyrafans kiezen het kamp van de nagelnieuwe provincialer, die in het eerste seizoen rond de 1500 toeschouwers kan lokken. Een nieuwe wind waait doorheen de club en dit zal de club zeker geen windeieren leggen.

K. Lyra TSV

K. Lyra TSV

Dat blijkt al snel. Net zoals het oorspronkelijke Lyra in 1910, flikt men het om in de eerste twee jaren twee promoties af te dwingen. Het geloof keert helemaal terug, en het lijkt alleen een kwestie van tijd vooraleer het oude Lyra heropgebouwd is. Enkele seizoenen later stormt men voort op het elan, door promotie naar Eerste Provenciale te bewerkstelligen. De club kent een kort 'dipje', en recupereert enkele jaren van haar steile opmars.

Eind jaren '80 klimt K. Lyra TSV uit het provinciale dal, door te stijgen naar Bevordering. De overweldigende drive uit de eerste jaren daalt weer neer over de club. In het eerste seizoen op nationaal niveau wordt men vicekampioen, om het jaar erna meteen de titel binnen te slepen. Na twee jaren in Derde Klasse, moet de club echter haar meerdere erkennen in de reeksgenoten. De rest van de jaren '90 draait Lyra wederom mee in Bevordering, om na de eeuwwisseling nog eens vijf seizoenen in Derde aan te treden. Na een minder seizoen '04-'05 tuimelt de club voor de laatste maal uit Derde Klasse.

Het laatste decennium gaat het echter wat achteruit met K. Lyra TSV. Voor het eerst sinds 1988 degradeerde men vorig seizoen naar het provinciale niveau. De weerbaarheid van een club zoals K. Lyra TSV is echter ongekend. Dat blijkt uit de gezonde ambities en eindeloze vechtlust van de club, spelers, en supporters. Na een kwakkelseizoen en degradatie loopt het bij vele clubs spaak, en luidt dit niet zelden een fatale ondergang in. Geen enkel rood-witte ziel die zich dat scenario éénmaal voor de geest haalde. Twaalf maanden na de veroordeling naar Eerste Provenciale, staat Lyra meteen weer in de eindronde. Daar stuitte het dit weekend in de allerlaatste minuut op zwarte beest VC Herentals.

Lyra is een innemend verhaal van vallen en opstaan, maar vooral van een onvoorwaardelijk geloof in een betere toekomst. De sleutelspelers van dit seizoen mogen ook volgend jaar het mooie weer maken, en men zocht en vond ook extra talent en ervaring. Met een aura van onverzettelijkheid gaat K. Lyra TSV volgend jaar weer volop voor promotie naar nationale. Enerzijds omdat deze club alleen daar thuishoort, en anderzijds omdat men de buren van Lierse SK nog steeds een lesje moet leren. Het zal nog niet voor meteen zijn, maar na het lezen van dit verhaal zullen weinigen er geld op zetten dat Lyra nooit in dit opzet zal slagen.

De club ademt op en top voetbalgeschiedenis uit. Ook al ging het oude Lyra op in Lierse SK en hevelde men daarmee ook het hele palmares over, claimt het nieuwe K. Lyra TSV aanspraak te maken op de vroegere triomfen. Geschiedenis pakt men de Lyravijgen niet af, dat is duidelijk. Toch kreeg die overtuiging in 2014 een (hopelijk) laatste knauw, toen bleek dat het ruim honderdjarige stadion plaats zou moeten maken voor een nieuwbouwproject. Het Lyrastadion verbond de club met haar geschiedenis, als een rode draad doorheen hoogte- en laagtepunten doorheen de afgelopen eeuw.

De eerste twee promoties, 48 jaar standhouden in de twee hoogste voetbalklassen, derby's tegen Lierse SK op het scherpst van de snee, en de mindere periode naar de jaren '70 toe. De heropstart in Vierde Provenciale door enkele supporters en sympathisanten, en de honderden fans die Lyra in een mum van tijd weer naar Derde Klasse stuwden. De moeilijke bevestigingsperiode met een terugkeer naar provinciale tot gevolg, maar waar men vooral weigert het hoofd te buigen. Voor dit alles vormde het Lyrastadion een roemrijk decor, getekend door de rood-witte aanhang en de talrijke seizoenen waarin zij tussen delirium en drama zweefden. Zonde, de teloorgang van zo'n gelauwerde heimat.

K. Lyra TSV

K. Lyra TSV

K. Lyra TSV

K. Lyra TSV

K. Lyra TSV

K. Lyra TSV

K. Lyra TSV

K. Lyra TSV

In het seizoen '14-'15 namen de Lyravijgen hun intrek in het stadion van het naburige SK Berlaar. Bij afbraak van het oude stadion had men de vergunningen voor het nieuwe evenwel nog niet op zak, laat staan dat er al aan gebouwd werd. Met hulp van de stad Lierse zou men in 2019 uiteindelijk op de nieuwe locatie aan de Hoge Velden terecht kunnen. Het rood-witte legioen zal eraan moeten wennen, maar de erfenis van het oude Lyrastadion draagt het trouwe supportershart evenwel mee tot het eind der dagen.

De toekomst

K. Lyra TSV wil zo snel mogelijk weer hogerop. Zo wil men bijvoorbeeld ook de hoog aangeschreven jeugdacademie van Lierse SK achterna. De jeugdwerking ontgroeide de afgelopen jaren enkele logistieke en structurele problemen, en heeft meer dan ooit een duidelijk plan voor ogen. Met talentavonden, gediplomeerde trainers, en een verzorgd jeugdcomplex trachten ze steeds meer Lierse beloftes te overhalen om zich aan te sluiten bij de club. Jaarlijks organiseert de club ook een internationaal Paastornooi, waar onlangs de 45e editie van werd afgehandeld. Jeugdploegen van verscheidene Belgische eersteklassers prijken op de affiche, en de voorbije jaren zakten ook geregeld delegaties van Feyenoord, ADO Den Haag, en Willem II af. Om de kloof met de geel-zwarte buren dicht te fietsen, zal Lyra de komende jaren het uitgetekende elan moeten blijven voortzetten, zowel qua jeugdwerking als qua hoofdploeg.

You win some, you lose some. Maar een strijdvaardig club-DNA als dat van Koninklijke Lyra TSV, dat koop je niet zomaar. Dat blijft gelden tot het eind der clubbestaan. En vroeg of laat zullen ook Egyptische, Arabische, of Russische rijken dit beginnen snappen. Tot dan zal Lyra onverstoord voortbeitelen aan haar voetbalgeschiedenis, die het alleen maar aan zichzelf mag toeschrijven. K. Lyra TSV: onbekend, maar verre van onbemind.

#voetbal #sport #provinciaal #geschiedenis